تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT): راز قدرت و سرعت در ورزش

گروهی از ورزشکاران در باشگاه ورزشی و چند عدد دمبل در حال زدن حرکت پلانک تمرینات تناوبی با شدت بالا هستن.

اگر به دنبال راهی هستید که در زمان کم، بدنی قوی‌تر، سریع‌تر و مقاوم‌تر بسازید، احتمالاً نام تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) به گوش‌تان خورده است. این روش تمرینی که در سال‌های اخیر دنیای ورزش را متحول کرده، نه‌تنها برای ورزشکاران حرفه‌ای بلکه برای افراد عادی که می‌خواهند تناسب اندام خود را بهبود دهند، یک گزینه طلایی است. اما HIIT دقیقاً چیست؟ چرا این‌قدر محبوب شده؟ و چطور می‌تواند به شما کمک کند تا در ورزش یا زندگی روزمره عملکرد بهتری داشته باشید؟
HIIT یا High-Intensity Interval Training به معنای تمریناتی است که در آن دوره‌های کوتاه و شدید فعالیت بدنی با دوره‌های استراحت یا فعالیت سبک ترکیب می‌شوند. مثلاً تصور کنید 30 ثانیه با تمام توان می‌دوید و بعد 30 ثانیه آرام راه می‌روید، و این چرخه را چند بار تکرار می‌کنید. این روش نه‌تنها زمان کمی از شما می‌گیرد، بلکه تأثیرات شگفت‌انگیزی روی قدرت، سرعت، استقامت و حتی سلامت عمومی‌تان دارد.
در این مقاله، بر اساس یک مطالعه علمی معتبر که در سال 2025 منتشر شده، به بررسی نقش HIIT در بهبود عملکرد عضلانی و عصبی، افزایش قدرت و توان انفجاری، و کاربردهای آن در ورزش می‌پردازیم. ما این اطلاعات علمی را به زبانی ساده و جذاب برای شما توضیح می‌دهیم تا چه ورزشکار حرفه‌ای باشید و چه کسی که تازه به دنیای ورزش قدم گذاشته، بتوانید از آن بهره ببرید. آماده‌اید که با HIIT به سطح بعدی بروید؟ پس با ما همراه باشید!

اقایی با بدن روی فرم و در حال فیگور گرفتن برای تمرینات تناوبی با شدت بالا است.

HIIT چیست و چرا این‌قدر خاص است؟

تمرینات تناوبی با شدت بالا مثل یک میانبر برای رسیدن به اهداف ورزشی‌تان هستند. برخلاف تمرینات سنتی استقامتی که ممکن است ساعت‌ها طول بکشند یا تمرینات مقاومتی که نیاز به تجهیزات سنگین دارند، HIIT در مدت زمان کوتاه (گاهی حتی 15-20 دقیقه) شما را به چالش می‌کشد و نتایج فوق‌العاده‌ای به همراه دارد. این تمرینات معمولاً شامل ترکیبی از حرکات شدید مثل دویدن سریع، پرش، یا بلند کردن وزنه با شدت بالا هستند که با استراحت‌های کوتاه یا حرکات سبک‌تر مثل پیاده‌روی یا کشش همراه می‌شوند.
چیزی که HIIT را خاص می‌کند، توانایی آن در فعال کردن همزمان سیستم‌های انرژی مختلف بدن (هوازی و بی‌هوازی) است. این یعنی نه‌تنها استقامت قلبی-عروقی شما بهتر می‌شود، بلکه عضلات‌تان قوی‌تر و سریع‌تر هم می‌شوند. به علاوه، HIIT به دلیل شدت بالایش، حتی بعد از اتمام تمرین هم کالری‌سوزی را ادامه می‌دهد (به این پدیده می‌گویند اثر پس‌سوزی یا EPOC). حالا بیایید ببینیم علم درباره تأثیرات HIIT روی بدن چه می‌گوید.

چگونه HIIT بدن شما را قوی‌تر و سریع‌تر می‌کند؟

بر اساس مطالعه‌ای که در مجله علمی Life منتشر شده، HIIT تأثیرات عمیقی روی سیستم عصبی-عضلانی بدن دارد. این سیستم شامل ارتباط بین مغز، اعصاب و عضلات است و نقش کلیدی در تولید قدرت، سرعت و هماهنگی حرکات دارد. بیایید چند تغییر شگفت‌انگیز که HIIT در بدن ایجاد می‌کند را بررسی کنیم:

1. فعال کردن بهتر عضلات

هر وقت دست‌تان را حرکت می‌دهید یا پرشی انجام می‌دهید، مغز شما سیگنال‌هایی به واحدهای حرکتی (گروهی از فیبرهای عضلانی که توسط یک عصب کنترل می‌شوند) می‌فرستد. HIIT باعث می‌شود این سیگنال‌ها سریع‌تر و هماهنگ‌تر شوند. به عبارت ساده، بدن شما یاد می‌گیرد که عضلات بیشتری را با سرعت و قدرت بیشتری فعال کند. این برای ورزش‌هایی مثل بسکتبال، دویدن یا حتی بلند کردن وزنه خیلی مهم است، چون باعث می‌شود حرکات‌تان انفجاری‌تر و قوی‌تر شوند.
مطالعه نشان داده که HIIT به‌خصوص فیبرهای عضلانی تند-انقباض (Type II) را که مسئول حرکات سریع و قدرتی هستند، بیشتر فعال می‌کند. مثلاً وقتی با تمام توان می‌دوید یا پرش می‌کنید، این فیبرها هستند که به کار می‌افتند و HIIT آن‌ها را قوی‌تر و کارآمدتر می‌کند.

2. تغییر نوع فیبرهای عضلانی

عضلات ما از انواع مختلفی از فیبرها تشکیل شده‌اند: فیبرهای کند-انقباض (Type I) که برای استقامت مناسب‌اند و فیبرهای تند-انقباض (Type II) که برای قدرت و سرعت طراحی شده‌اند. HIIT می‌تواند فیبرهای عضلانی را به سمت نوع تند-انقباض یا حتی فیبرهای هیبریدی (Type IIa) تغییر دهد که ترکیبی از قدرت و استقامت هستند. این یعنی شما نه‌تنها می‌توانید سریع‌تر بدوید یا سنگین‌تر بلند کنید، بلکه می‌توانید این حرکات را برای مدت طولانی‌تری هم ادامه دهید.
این تغییر برای ورزشکارانی مثل بازیکنان فوتبال یا بسکتبال که نیاز به دویدن‌های سریع و پرش‌های مکرر دارند، مثل یک ابرقدرت است. حتی اگر ورزشکار حرفه‌ای نباشید، این تغییر باعث می‌شود در فعالیت‌های روزمره مثل بالا رفتن از پله‌ها یا بازی با بچه‌ها کمتر خسته شوید.

3. افزایش سرعت تولید نیرو

یکی از مهم‌ترین فاکتورها برای عملکرد ورزشی، سرعت تولید نیرو است. این یعنی چقدر سریع می‌توانید نیروی زیادی تولید کنید، مثلاً وقتی می‌خواهید از زمین بپرید یا در مسابقه دو سرعت بگیرید. HIIT با تمرین دادن بدن برای تولید نیروی زیاد در زمان کم، این توانایی را تقویت می‌کند.
مطالعه نشان داده که تمرینات HIIT، به‌خصوص آن‌هایی که شامل پرش‌های انفجاری (پلیومتریک) یا دویدن‌های سریع هستند، باعث بهبود سفتی تاندون‌ها (مثل تاندون آشیل) می‌شوند. این سفتی به تاندون‌ها کمک می‌کند انرژی را مثل یک فنر ذخیره و آزاد کنند، که برای پرش‌های بلند یا دویدن سریع عالی است.

4. بهبود هماهنگی و کارایی عصبی-عضلانی

HIIT مثل یک معلم سخت‌گیر است که به بدن شما یاد می‌دهد چطور عضلات مختلف را با هم هماهنگ کند. این هماهنگی باعث می‌شود حرکات‌تان روان‌تر و کارآمدتر شوند، چه در حال انجام یک حرکت پیچیده مثل وزنه‌برداری باشید، چه در حال تغییر جهت سریع در زمین تنیس. به علاوه، HIIT به بدن کمک می‌کند حتی وقتی خسته است، باز هم نیروی خوبی تولید کند، که برای ورزش‌های رقابتی مثل راگبی یا بوکس خیلی مهم است.

5. بهبود متابولیسم و استقامت عضلانی

 HIITفقط روی عضلات و اعصاب کار نمی‌کند، بلکه سیستم متابولیکی بدن را هم تقویت می‌کند. این تمرینات باعث افزایش تراکم میتوکندری (نیروگاه‌های سلولی که انرژی تولید می‌کنند) و بهبود فعالیت آنزیم‌های اکسیداتیو می‌شوند. نتیجه؟ عضلات شما می‌توانند انرژی بیشتری تولید کنند و دیرتر خسته شوند. این برای ورزش‌هایی که نیاز به تکرار حرکات شدید دارند، مثل دوچرخه‌سواری یا شنا، بسیار مفید است.

انواع HIIT: کدام برای شما مناسب است؟

 HIITفقط به دویدن سریع محدود نمی‌شود. بسته به هدفی که دارید، می‌توانید از انواع مختلف HIIT استفاده کنید. در ادامه چند نوع محبوب را معرفی می‌کنیم:

1 . تمرینات تناوبی سرعتی (Sprint Interval Training - SIT)

این نوع HIIT شامل دویدن‌های سریع یا دوچرخه‌سواری با حداکثر توان برای 6-10 ثانیه و سپس استراحت 30-60 ثانیه‌ای است. SIT برای افزایش سرعت و توان انفجاری عالی است و به‌خصوص برای ورزش‌هایی مثل دوومیدانی یا فوتبال مناسب است. مثلاً می‌توانید 8 بار 10 ثانیه با تمام توان بدوید و بین هر ست 45 ثانیه استراحت کنید.

2. تمرینات مقاومتی HIIT

این نوع HIIT از وزنه‌ها یا وزن بدن برای ایجاد شدت استفاده می‌کند. حرکاتی مثل اسکوات پرشی، کتل‌بل سوئینگ یا شنا سوئدی انفجاری در این دسته قرار می‌گیرند. این تمرینات برای ساخت قدرت و هماهنگی عضلانی عالی‌اند و می‌توانند در باشگاه یا حتی خانه انجام شوند. مثلاً 30 ثانیه اسکوات پرشی با حداکثر سرعت، سپس 30 ثانیه استراحت، و تکرار این چرخه برای 4-6 دور.

3. تمرینات پلایومتریک HIIT

این تمرینات روی پرش‌ها و حرکات انفجاری تمرکز دارند، مثل پرش روی جعبه یا پرش‌های عمودی. پلایومتریک برای بهبود توان انفجاری و چابکی فوق‌العاده است و به‌خصوص برای ورزش‌هایی مثل بسکتبال یا والیبال توصیه می‌شود. مثلاً 20 ثانیه پرش روی جعبه، 40 ثانیه استراحت، و 5-8 دور تکرار.

4. تمرینات اختصاصی ورزشی

اگر برای یک ورزش خاص تمرین می‌کنید، می‌توانید HIIT را به‌گونه‌ای طراحی کنید که شبیه حرکات آن ورزش باشد. مثلاً برای راگبی، می‌توانید دویدن‌های سریع را با حرکات شبیه تکل زدن ترکیب کنید، یا برای تنیس، دویدن‌های چندجهته با ضربات نمایشی را انجام دهید. این نوع HIIT به شما کمک می‌کند تا در شرایط مسابقه بهتر عمل کنید.

چرا HIIT برای همه مناسب است؟

یکی از بهترین ویژگی‌های HIIT این است که برای هر سطحی از آمادگی جسمانی قابل تنظیم است. اگر تازه‌کار هستید، می‌توانید با شدت کمتر و استراحت‌های طولانی‌تر شروع کنید. اگر ورزشکار حرفه‌ای هستید، می‌توانید شدت را بالا ببرید و استراحت‌ها را کوتاه کنید. به علاوه، HIIT نیازی به تجهیزات گران‌قیمت ندارد و تقریباً در هر جایی (باشگاه، پارک، یا حتی خانه) قابل انجام است.
مطالعات نشان داده که HIIT نه‌تنها برای ورزشکاران، بلکه برای افراد عادی و حتی کسانی که در حال توان‌بخشی پس از آسیب هستند، مفید است. مثلاً در توان‌بخشی، HIIT می‌تواند به بازسازی هماهنگی عضلانی و بهبود کنترل حرکتی کمک کند. این یعنی چه بخواهید در ماراتن شرکت کنید، چه فقط بخواهید بدنی سالم‌تر داشته باشید، HIIT چیزی برای عرضه به شما دارد.

محدودیت‌های HIIT: آیا برای همه چیز جواب می‌دهد؟

با همه این خوبی‌ها، HIIT یک روش جادویی برای همه چیز نیست. مطالعات چند محدودیت را هم برای این روش تمرینی مشخص کرده است:

  • قدرت مطلق کمتر از تمرینات مقاومتی سنتی: اگر هدف شما بلند کردن وزنه‌های خیلی سنگین یا افزایش حجم عضلانی زیاد است، HIIT به‌تنهایی کافی نیست. تمرینات مقاومتی سنتی که روی اضافه‌بار پیش‌رونده تمرکز دارند، برای این اهداف بهترند. اما ترکیب HIIT با تمرینات مقاومتی می‌تواند بهترین نتیجه را بدهد.
  •  نیاز به ریکاوری کافی: HIIT به دلیل شدت بالا، فشار زیادی به بدن وارد می‌کند. اگر به اندازه کافی استراحت نکنید، ممکن است خستگی عصبی-عضلانی یا حتی آسیب‌دیدگی ایجاد شود. مطالعه توصیه می‌کند که HIIT را 2-3 بار در هفته انجام دهید و بین جلسات حداقل 48 ساعت استراحت کنید.
  •  نیاز به برنامه‌ریزی دقیق: برای گرفتن بهترین نتیجه، باید شدت، مدت زمان و استراحت‌ها را با دقت تنظیم کنید. مثلاً برای دونده‌ها، نسبت کار به استراحت 1:3 (مثلاً 10 ثانیه دویدن، 30 ثانیه استراحت) بهتر است، اما برای ورزش‌های استقامتی ممکن است نسبت 2:1 مناسب‌تر باشد.

چطور HIIT را به برنامه تمرینی‌تان اضافه کنید؟

برای اینکه از HIIT بیشترین بهره را ببرید، باید آن را با دقت در برنامه تمرینی‌تان بگنجانید. در ادامه چند نکته کاربردی آورده شده:

1. با بدن‌تان هماهنگ باشید

اگر تازه‌کار هستید، با 1-2 جلسه HIIT در هفته شروع کنید و به‌تدریج تعداد جلسات را افزایش دهید. ورزشکاران حرفه‌ای می‌توانند 3-4 جلسه در هفته انجام دهند، به شرطی که ریکاوری کافی داشته باشند.

HIIT را با تمرینات مقاومتی یا استقامتی ترکیب کنید. مثلاً می‌توانید یک روز HIIT سرعتی انجام دهید، روز بعد وزنه بزنید، و روز سوم یک دویدن سبک داشته باشید. این ترکیب باعث می‌شود هم قدرت، هم سرعت و هم استقامت‌تان بهتر شود.

برای ارزیابی وضعیت ریکاوری‌تان، از ابزارهایی مثل نرخ درک فشار (RPE) یا تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) استفاده کنید. اگر احساس خستگی شدید یا عملکردتان افت کرد، یک روز استراحت اضافی بگیرید.

بعد از HIIT، بدن شما نیاز به پروتئین و کربوهیدرات برای بازسازی عضلات و پر کردن ذخایر انرژی دارد. خواب باکیفیت هم برای ریکاوری عصبی و هورمونی ضروری است.

برای جلوگیری از یکنواختی و آسیب‌های ناشی از تکرار، انواع مختلف HIIT (سرعتی، مقاومتی، پلیومتریک) را امتحان کنید. این کار هم انگیزه‌تان را بالا نگه می‌دارد و هم بدن‌تان را به چالش می‌کشد.

HIIT و پیشگیری از آسیب: یک مزیت پنهان

یکی از نکات جالب مطالعه این بود که HIIT می‌تواند به پیشگیری از آسیب کمک کند. با تقویت کنترل عصبی-عضلانی و افزایش استحکام عضلات و مفاصل، HIIT بدن شما را در برابر فشارهای ورزشی مقاوم‌تر می‌کند. مثلاً در بسکتبال، پلایومتریک HIIT می‌تواند زانوها و مچ‌ها را قوی‌تر کند و خطر پیچ‌خوردگی را کاهش دهد. به علاوه، چون HIIT زمان کمتری نیاز دارد، احتمال خستگی بیش از حد و آسیب‌های ناشی از تمرین طولانی کمتر است.

نمونه برنامه HIIT برای شروع

اگر نمی‌دانید از کجا شروع کنید، این برنامه ساده برای مبتدیان و ورزشکاران متوسط مناسب است:

برنامه HIIT 20 دقیقه‌ای (3-4 دور، با 2 دقیقه استراحت بین هر دور)

  •  30 ثانیه دویدن سریع (یا پرش با طناب با شدت بالا)
  •  30 ثانیه اسکوات پرشی
  •  30 ثانیه شنا سوئدی
  •  30 ثانیه پرش روی جعبه (یا پرش عمودی)
  • 60 ثانیه استراحت بین هر حرکت

این برنامه کل بدن را به درگیر می کند و هم قدرت، هم سرعت و هم استقامت را تقویت می‌کند. می‌توانید شدت یا تعداد دورها را با توجه به سطح آمادگی‌تان تنظیم کنید.

اقایی در حال زدن حرکت اسکوات تمرینات تناوبی با شدت بالا هستش.

سخن پایانی

تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) مثل یک ابزار قدرتمند در جعبه ابزار ورزشی شماست. این روش نه‌تنها به شما کمک می‌کند در زمان کم به بدنی قوی‌تر، سریع‌تر و مقاوم‌تر برسید، بلکه به دلیل تنوع و انعطاف‌پذیری‌اش، برای هر کسی با هر هدفی مناسب است. از بهبود سرعت دویدن و پرش‌های انفجاری گرفته تا افزایش استقامت و حتی کمک به توان‌بخشی، HIIT چیزی برای همه دارد.
مطالعه علمی که بررسی کردیم، نشان داد که HIIT با تقویت ارتباط بین اعصاب و عضلات، تغییر نوع فیبرهای عضلانی، و بهبود متابولیسم بدن، می‌تواند عملکرد ورزشی شما را به سطح جدیدی ببرد. اما مثل هر ابزار قدرتمندی، باید با دقت و برنامه‌ریزی از آن استفاده کنید. با ترکیب HIIT با تمرینات دیگر، مدیریت ریکاوری، و توجه به نیازهای بدن‌تان، می‌توانید از تمام پتانسیل این روش استفاده کنید.
پس اگر آماده‌اید که چالش جدیدی را در ورزش تجربه کنید، یک جلسه HIIT را امتحان کنید. چه بخواهید در زمین مسابقه بدرخشید، چه فقط به دنبال بدنی سالم‌تر باشید، HIIT می‌تواند همراه شما در این مسیر باشد. حالا نوبت شماست: کفش‌های ورزشی‌تان را بپوشید، تایمر را تنظیم کنید، و با تمام توان به سمت اهداف‌تان حرکت کنید!

برای شروع تمرینات شخصی‌سازی‌شده و دستیابی به اهداف ورزشی‌تون، همین حالا اپلیکیشن TFIT رو دانلود کنید و تجربه‌ای متفاوت از تمرینات ورزشی رو آغاز کنید. اپلیکیشن ورزش در خانه 

منبع

نویسنده این مطلب

تصویر فیزیولوژیست ورزشی رضا قربانی خسروشاهی

فیزیولوژیست ورزشی رضا قربانی خسروشاهی

به عنوان یک دانش‌آموخته فیزیولوژی ورزشی، به پژوهش و فعالیت در حوزه فیزیولوژی بالینی علاقه‌مندم. در کنار فعالیت‌های تخصصی، به اشتراک گذاشتن مطالب جذاب و کاربردی در زمینه علم تمرین و تغذیه ورزشی برای بهبود سلامت و عملکرد ورزشی برایم بسیار جذاب است .

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *