همه چیز در مورد سندرم بیش تمرینی(اورترینینگ)

تقریباً هر ورزشکاری در برهه‌ای از سابقه ورزشی خود احساس خستگی مداوم یا افت عملکرد را تجربه کرده است. گاهی اوقات این احساس طبیعی است، به‌خصوص پس از یک دوره تمرینی سخت، اما وقتی این خستگی طولانی‌مدت شود و حتی با استراحت کافی بهبود نیابد، ممکن است نشانه‌ای از یک مشکل جدی‌تر باشد.

یکی از دلایلی که می‌تواند چنین شرایطی را ایجاد کند، بحث فراخستگی است. بهتر است کمی بیشتر با این اصطلاح آشنا شویم، فراخستگی (Overreaching – OR) حالتی است که در آن ورزشکار به دلیل افزایش شدت یا حجم تمرین، دچار کاهش موقتی عملکرد و خستگی می‌شود، اما با استراحت کافی، بهبودی حاصل شده و حتی عملکرد بهبود می‌یابد. این وضعیت می‌تواند بخشی طبیعی از یک برنامه تمرینی باشد، اما اگر شدت و مدت آن بیش از حد باشد و استراحت کافی در نظر گرفته نشود ، ممکن است فرد را به سمت سندرم بیش‌تمرینی (Overtraining Syndrome – OTS) سوق دهد که بهبودی از آن بسیار دشوار و زمان‌بر خواهد بود.

اگر بخواهیم سندرم بیش تمرینی(اورترینینگ)​ را تعریف کنیم میتوان این گونه گفت که تجمع استرس‌های ناشی از تمرین و غیرتمرین که منجر به کاهش طولانی‌مدت در توان و عملکرد ورزشکار می‌شود، این سندرم می تواند علائم فیزیولوژیکی و روان‌شناختی داشته باشد یا ممکن است بدون هیچ نشانه ای باشد و بهبودی از آن ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد.