ورزش و الزایمر

خانم و اقای مسن در حال دوچرخه سواری برای ورزش و الزایمر هستن.

الزایمر یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عصبی است که با افزایش سن، به‌ویژه در افراد بالای ۶۵ سال، رواج بیشتری پیدا می‌کند. این بیماری نه‌تنها حافظه و توانایی‌های شناختی را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه کیفیت زندگی فرد و خانواده‌اش را نیز به چالش می‌کشد. با توجه به اینکه درمان‌های دارویی برای آلزایمر اغلب محدود و همراه با عوارض جانبی هستند، رویکردهای غیر دارویی مانند ورزش اهمیت ویژه‌ای یافته‌اند. در این مقاله، به بررسی تأثیر ورزش هوازی بر عملکرد شناختی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ورزش و آلزایمر می‌پردازیم.

تأثیر ورزش هوازی بر بیماران آلزایمری

ورزش هوازی شامل فعالیت‌هایی مثل پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا شنا است که ضربان قلب را افزایش می‌دهد و اکسیژن بیشتری به مغز می‌رساند. مطالعات نشان می‌دهد این نوع ورزش می‌تواند تأثیرات مثبتی بر بیماران آلزایمر داشته باشد. در ادامه این موضوع را با جزئیات بررسی کنیم.

بهبود عملکرد شناختی

یکی از مشکلات اصلی بیماران آلزایمر، کاهش حافظه و توانایی‌های فکری مثل حل مسئله یا تصمیم‌گیری است. بر اساس این مطالعه، ورزش هوازی به‌ویژه وقتی بیش از ۱۶ هفته ادامه داشته باشد و هر جلسه حدود ۳۰ تا ۵۰ دقیقه طول بکشد، می‌تواند این توانایی‌ها را بهبود بخشد. مثلاً تست‌های معروف مثل MMSE (آزمون وضعیت روانی-شناختی) و ADAS-cog (مقیاس ارزیابی شناختی آلزایمر) نشان داده‌اند که بیمارانی که به‌طور منظم ورزش کرده‌اند، امتیاز بهتری کسب کرده‌اند. این یعنی ورزش می‌تواند به حفظ حافظه و تمرکز کمک کند، درست مثل آبی که به ریشه‌های یک درخت خشکیده می‌رسد

افزایش کیفیت زندگی ورزش و الزایمر

کیفیت زندگی برای همه ما مهم است، اما برای بیماران آلزایمر که با محدودیت‌های روزمره روبه‌رو هستند، اهمیت دوچندانی دارد. مطالعات نشان می دهد ورزش هوازی به‌ویژه وقتی هفته‌ای ۳ بار و هر بار ۳۰ تا ۵۰ دقیقه انجام شود، می‌تواند احساس شادی، انرژی و ارتباط با دیگران را در این بیماران افزایش دهد. این موضوع به این معناست که با ورزش، آن‌ها می‌توانند بیشتر از لحظات زندگی‌شان لذت ببرند و کمتر احساس انزوا کنند.

تأثیر بر افسردگی ورزش و الزایمر

افسردگی در بیماران آلزایمر شایع است و می‌تواند شرایط را بدتر کند. با این حال، ورزش هوازی تأثیر قابل‌توجهی بر کاهش افسردگی ندارد. شاید دلیلش این باشد که افسردگی در این بیماران به عوامل پیچیده‌تری بستگی دارد که فقط با ورزش قابل‌حل نیست. اما این به این معنا نیست که ورزش بی‌فایده است؛ بلکه باید با روش‌های دیگر مثل مشاوره ترکیب شود.

این خانم در حال پیاده روی برای ورزش و الزایمر است.

چگونه شروع کنیم؟

شروع ورزش برای بیماران آلزایمر نیاز به برنامه‌ریزی دارد. پیشنهاد می‌شود با پیاده‌روی‌های کوتاه (مثلاً ۱۵ دقیقه در روز) شروع کنید و به‌تدریج زمان و شدت آن را افزایش دهید. همراهی یک نفر از خانواده یا دوست می‌تواند انگیزه‌بخش باشد. مهم این است که ورزش به‌صورت ایمن و متناسب با توان جسمی بیمار انجام شود. اگر شرایط جسمی خاص وجود دارد، مشورت با پزشک ضروری است.

فواید برای همه

این اطلاعات فقط برای بیماران آلزایمر نیست! ورزش هوازی برای همه افراد، چه جوان و چه مسن، فوایدی مثل افزایش انرژی، بهبود خلق‌وخو و تقویت حافظه دارد. پس چرا امروز با یک پیاده‌روی ساده شروع نکنیم؟

سخن پایانی درباره ورزش و الزایمر

ورزش هوازی می‌تواند مثل یک دوست مهربان برای بیماران آلزایمر باشد که به آن‌ها کمک می‌کند ذهن و جسمشان را فعال نگه دارند. این مطالعه نشان داد که با برنامه‌ریزی درست، این ورزش می‌تواند حافظه و کیفیت زندگی را بهبود بخشد، هرچند برای افسردگی به‌تنهایی کافی نیست. مهم این است که همه ما، چه بیمار و چه سالم، به اهمیت تحرک پی ببریم. پس بیایید دست در دست هم دهیم و با قدم‌هایی کوچک، زندگی سالم‌تری بسازیم. شاید یک روز، پیاده‌روی صبحگاهی شما نه‌تنها به خودتان کمک کند، بلکه به عزیزانتان با آلزایمر هم انگیزه‌ای برای شروع بدهد!

برای شروع تمرینات شخصی‌سازی‌شده و دستیابی به اهداف ورزشی‌تون، همین حالا اپلیکیشن TFIT رو دانلود کنید و تجربه‌ای متفاوت از تمرینات ورزشی رو آغاز کنید.اپلیکیشن ورزشی

منابع

نویسنده این مطلب

تصویر فیزیولوژیست ورزشی رضا قربانی خسروشاهی

فیزیولوژیست ورزشی رضا قربانی خسروشاهی

به عنوان یک دانش‌آموخته فیزیولوژی ورزشی، به پژوهش و فعالیت در حوزه فیزیولوژی بالینی علاقه‌مندم. در کنار فعالیت‌های تخصصی، به اشتراک گذاشتن مطالب جذاب و کاربردی در زمینه علم تمرین و تغذیه ورزشی برای بهبود سلامت و عملکرد ورزشی برایم بسیار جذاب است .

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *